Orpg|| Lauren & Tessa

Enrique Emanuel Salvador

Ik zou nu hip hop les hebben en zou gaan proberen om mee te doen.
Onderweg kom ik Austin tegen " heey hoe ging het met Bella ?" Vraag ik dan aan hem.
Ik was eigenlijk helemaal vergeten iets van een berichtje te sturen nadat ik met Alice had gepraat.

Austin Miller

"Het gaat beter met haar. Ze is in ieder geval al uitgeraasd." antwoord ik. We lopen de kleedkamers in en kleden ons om. We lopen naar de zaal en ik begin al met opwarmen.

Christabella Maria Martinez

Na een klein tijdje heb ik mijn thee op, ik loop er mee naar de keuken toe en was daar het kopje even af.
Ik loop weer terug naar de woonkamer en ga weer even op de bank zitten met opgetrokken benen, opnieuw kijk ik naar buiten.. Ik kijk naar het water die het land weer op en af stroomt.
Ik leg even mijn hoofd op de leuning en blijf opgetrokken met mijn benen liggen, een rilling loopt nogmaals even over mijn rug als ik terug denk aan mijn huis.
Er loopt nog even een traan aan mijn wang, ik was dan misschien wel niet helemaal blij met die magie maar het leerde je af en toe dus wel een lesje.

Alice April Anderson

De drie lesuren vliegen voorbij. Ik sluit mijn kluisje en loop naar buiten, waar ik op een bankje ga zitten. Plots komt Lydia aangelopen. "Alice, vanavond gaan we nog eens zoeken." zegt ze. "Waar gaan we deze keer zoeken?" vraag ik. "Oregon." antwoordt ze en loopt weer weg. Ik sta op als ik Enrique en Austin zie lopen en loop naar hen toe. "Ging het dansen?" vraag ik aan Enrique. Ik pak zijn hand vast en we lopen naar huis. 

Enrique Emanuel Salvador

Ik glimlach even naar Alice "het ging eigenlijk nog best wel goed " antwoord ik dan.
"Oh Austin ik heb net bericht gehad van mijn manager, zaterdag beginnen we " zeg ik dan tegen Austin die achter ons loopt met een glimlach.

Austin Miller

"Jeuj!" slaag ik als vreugdekreet. Alice kijkt even om en lacht.
Uiteindelijk komen we aan de villa aan. We lopen naar binnen. Ik loop meteen door naar mijn kamer om daar mijn spullen te droppen. Dan loop ik weer naar beneden en pak een glas water uit de keuken.

Christabella Maria Martinez

Als ik hoor dat iedereen binnenkomt loop ik even naar boven naar de kamer van Alice.
Ik klop even op de deur "kom binnen" hoor ik aan de andere kant van de deur, ik maak de deur open en loop naar binnen.
Alice kijkt even op "dankjewel dat je het me hebt vergeven, en nogmaals sorry.. Ik bedoelde het allemaal niet echt zo.. Ik was gewoon opgefokt door alles en dat reageerde ik af op jou.. " zeg ik dan nog even naar de grond kijkend.
Ik loop even naar Alice toe en geef haar ook even een knuffel, wat had ik opeens met knuffels ? Misschien dat, dat huis en de kriebels er van er voor zorgen dat ik al die knuffels wilde geven.

Alice April Anderson

"Het is je al vergeven hoor." zeg ik met een glimlach. Ik ga op mijn bed zitten. "Vanavond gaan Lydia en ik naar Oregon, als je wilt mee gaan mag je altijd. We kunnen elke hulp gebruiken bij die zwarte magiërs." zeg ik dan. "Ik weet, het is voor mij ook allemaal nieuw en Lydia zei mij dat ik zo een speciaal geval was die kan shapeshiften en die hun magie is nog krachtiger en ze heeft dat zelf alleen nog nooit gezien, alleen maar van gehoord, dus voor mij is het ook wat zoeken hoe ik die ma..." Plots komt Enrique binnengelopen, ik stop meteen met praten. "Hey." zeg ik gauw met een glimlach. Nu maar hopen dat hij daar niet al lang stond...

Enrique Emanuel Salvador

"Hey !" Antwoord ik terug, ik kijk even naar Bella "gaat het weer Eem beetje ?" Vraag ik dan, ze knikt even met een kleine glimlach.
"Ik spreek je nog wel even " zegt Bella dan tegen Alice, en loopt weer de kamer uit.
"Zo hebben jullie het een beetje bijgelegd " zeg ik dan met een kleine glimlach tegen Alice.

Austin Miller

Ik bel naar het restaurant om een reservering te maken. Om zes uur worden we al verwacht. Ik loop naar de trap en roep: "Om zes uur worden we in het restaurant verwacht!" Ik draai mij terug om en plof in de zetel neer.

Christabella Maria Martinez

Ik loop nog even naar de keuken toe om een beetje sap te pakken en loop er dan nog mee naar de woonkamer.
Ik zie Austin zitten "oh sorry, wil jij ook nog wat te drinken ?" Vraag ik dan, Austin schud zijn hoofd.
Ik ga even zitten en drink mijn drinken op " ik ga me maar eens omkleden, ik denk niet dat ze er erg blij van worden als ik zo aan kom lopen" zeg ik dan wat lachend.
Ik loop naar boven toe mijn kamer in, ik sta voor de kast .. Wat moest ik aantrekken.. Heel erg veel bijzondere dingen had ik niet.
Uiteindelijk vind ik een redelijk geschikte outfit , ik doe mijn make up en doe mijn haar los die gelijk weer in de krul valt.
Twijfelend blijf ik even voor de spiegel staan, kon dit wel ? Kon ik er niet beter een jasje overheen doen ? Staat dit überhaupt wel ? Waren allemaal vragen die door mijn hoofd heen stroomde.

Alice April Anderson

Ik loop de badkamer in en stap onder de douche. Na het douchen kleed ik mij om en doe mijn make-up. Ik föhn mijn haar nog. Dan doe ik nog rode lippenstift op en steek mijn twee voorste lokjes vast met een speld. Ik loop de badkamer uit, doe mijn pumps nog aan en loop naar beneden. Austin komt naar beneden gelopen in pak, die zag er niet mis uit. Ik fluit en begin dan te lachen.

Outfit

Enrique Emanuel Salvador

Ik was even snel onder de douche gestapt en had me ook omgekleed.
Als ik naar beneden loop hoor ik Alice naar Austin fluiten " oh oh moet ik me nu zorgen gaan maken " zeg ik dan met een glimlach terwijl ik verder naar beneden toe loop.
Nu zou alleen Bella nog moeten komen.

Austin Miller

"Ja joch, iedereen moet zich zorgen maken met Austin in kostuum erbij." zeg ik met een grijns en sla een arm rond Alice. Enrique moet er om lachen. Ik laat Alice weer los. "Sorry, Austin, maar als ik toch moet kiezen, vind ik Enrique net iets knapper hoor." zegt Alice al lachend en geeft mij een stoot. "Nou." zeg ik met een pruillip. Bella blijft wel al lang weg. "Bells, vertrekken!" roep ik.

Christabella Maria Martinez

Sh*t nou kon ik me niet meer omkleden dat zou te veel tijd kosten, en ik heb ook geen leuk jasje of vestje voor over het jurkje heen.
Ik zucht heel eventjes en haal dan nogmaals diep adem, onzeker loop ik mijn kamer uit en vervolgens de trap af.
En continu herhaal ik hetzelfde zinnetje in mijn hoofd 'hun zijn vast niet net zoals die andere op school die me continu lopen uit te lachen en van die opmerkingen maken'
Uiteindelijk sta in beneden en haal onhoorbaar nog even een keer diep adem.

Alice April Anderson

"Ziet er goed uit, Bells." zegt Austin met een grijns. "Ja inderdaad." zeg ik met een glimlach. We lopen naar buiten, waar de taxi al klaar staat. We stappen in, ik ga vooraan zitten, Enrique, Bella en Austin achterin. Ik geef de taxichauffeur het adres door.
Na enkele minuten rijden stuiten we op een heuse file. "Dit menen ze niet, he." zeg ik geïrriteerd. "Is er geen andere weg dan deze?" vraag ik aan de chauffeur. "Het spijt me, dit is de enige weg." antwoordt hij.
Plots luidt er een knal, ik schrik ervan. "What the fuck was dat?!"

Enrique Emanuel Salvador

Opeens valt de taxi stil, de taxichauffeur probeert de motor opnieuw te starten maar dit lukt niet.
De taxichauffeur loopt even de taxi uit en kijkt onder de motorkap, vervolgens komt hij weer terug "sorry jongens ik weet niet hoe ik dit kan maken" zegt hij dan.
"Heeft u wel wat gereedschap bij u en heeft iemand misschien een jas die vies mag worden ?" Zegt Bella dan, de taxichauffeur knikt en geeft haar vervolgens zijn jas en gereedschap.
Na een klein tijdje gooit Bella de motorkap weer dicht "als het goed is zou hij het weer moeten doen " zegt Bella dan, de chauffeur start de auto weer en hij doet het weer.
Wat verbaasd kijk ik Bella aan als ze de auto weer in stapt "ik wist niet dat jij verstand had van auto's " zeg ik dan tegen haar.
"Kleine hobby" antwoord ze dan lachend.

Austin Miller

Na een klein tijdje kunnen we toch door rijden en komen we al gauw aan bij het restaurant. We lopen naar binnen, waar een ober ons opwacht. "Op de naam Miller Austin." zeg ik met een glimlach. Hij kijkt even in zijn lijst en zegt dan: "Volgt u mij maar." We volgen hem en krijgen een tafeltje aan het raam met uitzicht op het straat. We gaan zitten. We krijgen de menukaart en kijken er even op.

Christabella Maria Martinez

Uiteindelijk komt iemand ons bestelling opnemen voor wat te drinken.
Ik merk dat er twee serveersters naar Enrique aan het kijken zijn en druk aan het fluisteren zijn tegen elkaar, ik hoor ze wat giechelen.
"Enrique je hebt geloof ik fans " zeg ik dan lachend.
Na een klein tijdje word ons drinken gebracht en ons bestelling opgenomen voor ons eten.

Alice April Anderson

Het voorgerecht wordt afgeruimd en iets later volgt het hoofdgerecht. "Smakelijk." zeg ik met een glimlach en neem een hap. "Hmmm... Heerlijk." zeg ik nadat ik mijn mond heb leeggegeten. Op de achtergrond begint een orkestje te spelen, ik kijk er even naar en neem dan nog een hap.

Enrique Emanuel Salvador

Het was best een gezellig restaurant, het was niet mega groot maar wel heel knus en gezellig.
Uiteindelijk besluiten de serveersters toch naar onze tafel te komen lopen als we ons hoofdgerecht op hebben.
"Sorry als we jullie storen, maar Enrique zouden wij een handtekening mogen ?" Vragen ze dan zo lief mogelijk.
Ik glimlach eventjes "maar natuurlijk" zeg ik dan, en zet een handtekening voor ze, ze bedanken me en lopen dan weer weg.

Austin Miller

"Wensen jullie nog een dessert?" vraagt een serveerster. "Oh ja! Ijs!" Ik smelt al weg bij de gedachte. We bestellen allemaal nog een dessert. Ik kijk even naar buiten, het is best rustig in deze straat.

Christabella Maria Martinez

Ik lach eventjes om Austin, opeens schiet me nog te binnen dat ik was vergeten om antwoord te geven op Alice.
Ik kijk haar even aan, zij kijkt ook op 'ik wil vanavond wel mee, het is wel handig als ik geen mensen meer in brand steek' Alice geeft even een onopvallend knikje.
Als de desserts worden gebracht praten en lachen we nog wat verder.

Alice April Anderson

Uiteindelijk zijn we klaar met het dessert. Er wordt afgeruimd en en de rekening wordt gebracht. We betalen het en staan dan op en lopen naar buiten.
Plots worden we overwelmd door allerlei journalisten. Ze dringen zich allemaal rond Enrique. "Meneer Salvador, weet u al wat meer over de dader?" "Hoe gaat het met uw herstel?" "Hoe komt het dat u opnieuw in het ziekenhuis bent opgenomen?" zijn enkele voorbeelden van vragen die ik hoor. De journalisten duwen Austin, Bella en mij weg van bij Enrique. Tussen al het volk zie ik dat Enrique naar ons kijkt. Ik kijk van hem weg. Altijd die journalisten... Dat ze gewoon de mensen eens gerust laten...
Plots richt een journalist zich tot mij. "Alice, is het waar dat het tweede ziekenhuisopname door u kwam?" Ik slik even en begin te stotteren. "Uh.. Ne... J.. Ik weet het niet." weet ik er uiteindelijk uit te krijgen. Ik kijk naar de grond. "Wat heeft u hem aangedaan dat zo erg kan zijn?!" Ik kijk de journalist recht in zijn ogen aan. "En waarop baseert u dit?" Ik trek een wenkbrauw op. "We hebben zo onze bronnen..." Ik ben sprakeloos, hoe kan toch zo alles snel bij de pers geraken... Ik had spijt van wat ik heb gedaan... Ik schud mijn hoofd en zet een stap achteruit. Ik probeer de tranen tegen te houden. "Kunt u ons nu zeggen wat u heeft gedaan?!" Meerdere journalisten draaien zich nu ook naar mij en steken hun recorders alshetware onder mijn neus.

Enrique Emanuel Salvador

Ik duw mezelf door alle journalisten heen naar Alice toe en duw haar achter me "genoeg! Alice heeft hier niets mee te maken, ik was nog niet helemaal hersteld toen ik de eerste keer uit het ziekenhuis ontslagen was. De dokter zal dan ook voor de tuchtraad gezet worden. Dus laat haar niet buiten. En als jullie ons nu willen excuseren, ik wil graag een gezellige avond hebben met mijn vrienden en vriendin" zeg ik dan, soms hadden die bodyguards toch wel hun voordelen..
Ik pak Alice haar hand vast, vervolgens lopen we weg .. Er worden nog wat vragen geroepen over de dader maar ik had geen zin om antwoord meer te geven.
Ik zucht diep, ik wrijf even wat met mijn duim over de hand van Alice "gaat het een beetje ? " vraag ik dan aan haar.

Austin Miller

Alice zegt zacht: "Ja..." We lopen de hoek om waar we een taxi tegenhouden. We stappen in de taxi, deze keer ga ik voorin zitten. "Die journalisten... Soms zijn ze echt wreed." mompel ik en schud mijn hoofd.

Christabella Maria Martinez

"Zeg dat.." Hoor ik Enrique dan ook wat mompellend zeggen, ik kijk even opzij en zie Enrique dan ook wat moeilijk kijken.
Waarom moesten die journalisten de avond nou weer verpesten ?
Ik kijk even naar Alice nog ' is echt alles oke ? Het is niet jouw schuld.. Wat Enrique zei is waar hij was te vroeg ontslagen uit het ziekenhuis ' zeg ik dan in gedachte.
'Wat dacht je er van als we morgen gingen winkelen als je er zin in hebt ?' Denk ik er dan nog wat voorzichtig achteraan.

Alice April Anderson

'Ik heb de dokter beïnvloed... Dat is een kracht die hoort bij shapeshiften...' Ik zucht en schud mijn hoofd. Ik leg mijn hoofd tegen Enrique zijn schouder. 'En winkelen lijkt me fijn...'
Uiteindelijk komen we aan bij de villa. We lopen naar binnen en ik loop meteen door naar mijn kamer. Ik kleed mij om in een short en topje, zodat ik klaar ben voor straks. Over een halfuurtje verwacht Lydia ons. Ik plof neer op mijn bed en kijk wat naar mijn plafond.

Enrique Emanuel Salvador

Ik kleed me even om in iets simpelers en loop dan naar de kamer van Alice toe.
Ik klop even op de deur en loop dan naar binnen toe.
"Weet je heel zeker dat het wel goed gaat ?" Vraag ik dan terwijl ik naar haar toe loop en naast haar ga zitten.

Austin Miller

Ik kleed mij om in mijn joggingsbroek en een t-shirt. Ik plof neer op mijn bed en haal mijn telefoon tevoorschijn. Ik tokkel er wat op.